ประวัติของกระดานโต้คลื่น

เร็วเท่าที่ 1778 กัปตันเจ. คุก นักสำรวจชาวอังกฤษได้เห็นกิจกรรมประเภทนี้ในหมู่เกาะฮาวาย หลังปี ค.ศ. 1908 การโต้คลื่นได้แพร่กระจายไปยังบางประเทศในยุโรปและอเมริกา แพร่กระจายไปยังเอเชียหลังปี 1960 ในช่วง 1-2 ทศวรรษที่ผ่านมา การท่องเว็บได้พัฒนาขึ้นอย่างมาก มีการแข่งขันโต้คลื่นขนาดใหญ่ที่ชายฝั่งอเมริกาเหนือ เปรู ฮาวาย แอฟริกาใต้ และออสเตรเลียตะวันออก การเล่นกระดานโต้คลื่นขับเคลื่อนด้วยคลื่นและดำเนินไปตามชายหาดด้วยลมและคลื่น ความสูงของคลื่นควรอยู่ที่ประมาณ 1 เมตร และต่ำสุดไม่ควรน้อยกว่า 30 ซม. หมู่เกาะฮาวายมีคลื่นที่เหมาะสำหรับการโต้คลื่นตลอดทั้งปี โดยเฉพาะในฤดูหนาวหรือฤดูใบไม้ผลิ มีคลื่นจากมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ คลื่นสูงถึง 4 เมตร ซึ่งทำให้นักกีฬาสไลด์ไปได้ไกลกว่า 800 เมตร ดังนั้น หมู่เกาะฮาวายจึงเป็นศูนย์กลางของการท่องโลกมาโดยตลอด
ดิกระดานโต้คลื่นเดิมทีใช้มีความยาวประมาณ 5 เมตร และหนัก 50-60 กิโลกรัม หลังสงครามโลกครั้งที่สอง แผ่นพลาสติกโฟมปรากฏขึ้น และปรับปรุงรูปร่างของแผง ดิกระดานโต้คลื่นปัจจุบันใช้ยาว 1.5-2.7 เมตร กว้าง 60 ซม. และหนา 7-10 ซม. กระดานมีน้ำหนักเบาและแบน โดยมีปลายด้านหน้าและด้านหลังที่แคบกว่าเล็กน้อย และมีครีบหางที่ด้านหลังและด้านล่างที่มีเสถียรภาพ เพื่อเพิ่มแรงเสียดทาน กระดานยังเคลือบด้วยฟิล์มชั้นนอกคล้ายขี้ผึ้ง ทั้งหมดกระดานโต้คลื่นมีน้ำหนักเพียง 11 ถึง 26 กิโลกรัม วาฬหลังค่อมมีโครงสร้างเป็นลอนที่ด้านหน้าของปีก ซึ่งช่วยให้วาฬยักษ์เคลื่อนตัวไปตามกระแสน้ำได้อย่างสง่างามและราบรื่นยิ่งขึ้น โครงสร้างนี้ช่วยลดแรงต้านและช่วยให้หลังค่อม "จับ" กระแสน้ำ เพื่อให้แน่ใจว่าสามารถเคลื่อนที่ได้อย่างคล่องแคล่วแม้จะมีขนาดใหญ่ แรงบันดาลใจจากสิ่งนี้ ผู้ผลิตกระดานโต้คลื่น Fluid Earth ได้ผลิตคุณลักษณะกระดานโต้คลื่นกับส่วนหน้าเป็นลอนลูกฟูก